بررسی رابطه ساده وچندگانه سلامت روان، هوش معنوی وافکارناکارآمد در دانشجویان دانشگاه سیستان وبلوچستان

عوامل مختلفی در سلامت روان نقش دارند .از دیدگاه روانشناسی شناختی –رفتاری افکارناکارآمد و از نظر دیدگاههایی که بر معنویت تاکید دارندهوش معنوی نقش اساسی در سلامت روان به عهده دارند. هوش معنوی بیانگر مجموعه ای از توانایی ها و ظرفیت ها و منابع معنوی است که کاربست آنها موجب افزایش انطباق پذیری و در نتیجه سلامت روان افراد می شود. از دیدگاه شناختی افکار ناکارامد به طور عمومی شامل موقعیت های کمالگرایانه و انعطاف ناپذیز در مورد ارزش خود است . براساس تعاریف ارائه شده برای هوش معنوی،این سازه هم می تواند بر سلامت فرد و هم بر نحوه اندیشیدن فرد تاثیر بگذارد ؛ درنتیجه این احتمال وجود دارد که هوش معنوی هم بر سلامت و هم بر میزان افکارناکارآکد افراد تاثیر داشته باشد. افکارناکارآمد نیز به نوبه خود بر سلامت روانی افراد تاثیر منفی می گذارد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی رابطه ساده وچندگانه سلامت روان، هوش معنوی و افکار ناکارامد در دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 88-87 پرداخته است . نمونه شامل 370 دانشجو بود که دراین میان 108پسر و255 دختر حضور داشتند . ایزار های مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ4 ،پرسشنامه افکار ناکارامد (das) و پرسشنامه خود گزارشی هوش معنوی 24 _ (sisri)5 بوده است .برای تحلیل نتایج از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون ورود مکرر استفاده شده است. تحلیل نتایج نشان داد که بین سلامت روان و کلیه خرده مقیاس های آن(مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی) با هوش معنوی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین از بین خرده مقیاس های هوش معنوی، بین خرده مقیاس های تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی با سلامت روان رابطه مثبت وجود دارد. بین افکارناکارآمد با هوش معنوی و خرده مقیاس های تفکر وجودی، تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی رابطه منفی مشاهده شد. همچنین بین افکار ناکارآمد و سلامت روان و کلیه خرده مقیاس های سلامت روان رابطه منفی به دست آمد. همچنین بین هوش معنوی و افکارناکارآمد با سلامت روان همبستگی چندگانه وجود دارد.